سرانجام بشر را اينزمان انديشناكم سخت بيش از پيش...كه ميلرزم به خود از وحشت اين ياد...نه ميبيند نه ميخواند نه مي انديشد اين ناسازگار اي داد...نه آگاهش تواني كرد با زاري...نه بيدارش تواني كرد با فرياد...نميداند زميني را كه با خون آبياري ميكند گندم نخواهد داد....(فريدون مشيري)...با سلام.