اگه ما آدميت نداريم عوضش يه خداي بي نظير داريم که صبح تا صبح دست نوازش برسرمون ميکشه ناز ما اونو خسته نميکنه مهربونه وصبور نجابتش عرق شرم رو رو پيشونيم مينشونه کاش يه روز صبح که از خواب پا ميشدم زير لب مگفتم بسه ديکه در ديزي بازه حياي گربه کجارفته