نظرات ياداشت « خشم هاي بي پايه »

+ مريم

مرا ياد کن که ديري است از خاطره ها رفته ام.مرا
به سوي خود بخوان،بگذار سخن بگويم که روزگاريست
مهر خاموشي بر لب زده ام.محتاج آرامشم.اگر به سويم
آيي و باورم کني دوباره بال مي گشايم و تا ابديت همراه
تو پرواز را تجربه خواهم کرد.
سلام . به وبلاگم سر بزن و از دست نوشته هام ديدن کنيد لطفا
ينها حاصل سالها تلاش هست . دلم مي خواد دوستاي هميشگي و خوانده هاي ميشگي وبلاگ هم باشيم